ส่วนผสมที่สำคัญที่สุดในไวน์คือยีสต์และน้ำองุ่น มีสปอร์ของยีสต์ป่าเต็มไปหมด ไวน์สามารถทำได้โดยใช้น้ำผลไม้จากองุ่นที่ยังไม่เปิดขวด แต่ไวน์จะไม่ดีนัก คุณต้องใช้ถังหมักที่มีคอแคบ ซึ่งโดยทั่วไปเรียกว่าถังหมัก ซึ่งใช้เก็บถังหมักที่ต้อง นอกจากนี้ คุณจะต้องมีท่อและตัวล็อคด้วย เมื่อทำไวน์ตั้งแต่เริ่มต้นและจัดเก็บอย่างถูกต้องอาจมีอายุการใช้งานยาวนาน

การหมัก

ขั้นตอนแรกของการหมักคือการผลิตไวน์ จุลินทรีย์ในกระบวนการผลิตไวน์จะเปลี่ยนวัสดุพื้นฐาน เช่น น้ำผลไม้ ให้เป็นแอลกอฮอล์ การหมักเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนโดยคำนึงถึงการเร่งความเร็วของอุณหภูมิ ความยาว และองค์ประกอบอื่นๆ มากมายที่จะกำหนดผลลัพธ์สุดท้ายของไวน์ สิ่งสำคัญคือต้องรักษาสุขอนามัยที่เหมาะสมตลอดกระบวนการทั้งหมด

ยีสต์ใช้น้ำตาลในน้ำองุ่นที่เรียกว่า must และผลิตเอธานอลหากไม่มีมัน นอกจากนี้ยังปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และปล่อยพลังงานออกมา ผู้ผลิตไวน์บางรายเลือกที่จะกำจัดหรือฆ่ายีสต์หลังจากที่ความเข้มข้นของเอทานอลอยู่ในช่วง 12 ถึง 15% ในขณะที่บางรายปล่อยให้ยีสต์คงสภาพไว้เพื่อให้ได้รสหวานหรือแห้งมากขึ้น

ยังมีการถกเถียงกันว่าควรใช้ยีสต์ที่เพาะเลี้ยงหรือยีสต์โดยรอบหรือไม่ นักอนุรักษ์นิยมบางคนเชื่อว่ายีสต์ที่อยู่แวดล้อมจะเพิ่มคุณสมบัติเฉพาะตัวให้กับไวน์ ในขณะที่บางคนชอบยีสต์ที่เพาะเลี้ยงเพราะสะดวกและมีเสถียรภาพมากกว่า

ผู้ผลิตไวน์ต้องใส่ไฮโดรมิเตอร์เข้าไปข้างใน พวกเขาจะอ่านค่าแรงโน้มถ่วงและเติมน้ำเพื่อเพิ่มระดับแอลกอฮอล์ พวกเขาอาจต้องการรวมกรด น้ำตาล สารอาหารจากยีสต์ และเอนไซม์เพคติกด้วย ในกรณีของผลไม้ที่ทุบไม่ง่าย หลังจากทั้งหมดนี้เสร็จสิ้นแล้ว ทุกอย่างก็จะถูกตั้งค่าให้แหลมหรือปลูกเชื้อด้วยยีสต์และหมัก ในขณะที่ไวน์กำลังหมัก สิ่งสำคัญคือต้องทดสอบไวน์อย่างสม่ำเสมอโดยการชิมเพื่อดูว่าไวน์มีความคืบหน้าอย่างไร

การบรรจุขวด

ขั้นตอนสุดท้ายเกี่ยวข้องกับการบรรจุขวด มันเกี่ยวข้องกับกระบวนการใส่ไวน์ลงในขวด โดยทั่วไปจะทำในสุญญากาศ เนื่องจากจะจำกัดการรับออกซิเจน ซึ่งอาจนำไปสู่การสูญเสียออกซิเดชันของไวน์ได้ นอกจากนี้ยังเป็นเวลาที่ดีที่จะรวมซอร์เบตยาฆ่าเชื้อราซึ่งป้องกันการหมักของเชื้อราในขวด

ระหว่างการบรรจุขวด ไวน์จะถูกเติมในปริมาณที่เหมาะสมผ่านแรงโน้มถ่วง Bidule เป็นท่อโพลีเมอร์ที่ต่อเข้าไปในคอขวดที่วางไว้ ฝาครอบมงกุฎที่ติดตั้งแบบจีบด้านบนจะติดตั้งไว้เหนือท่อ ขวดจะถูกปิดผนึกในภายหลัง สำหรับสปาร์กลิ้งไวน์ จะใช้ก๊าซไนโตรเจนแบบห่มกันเพื่อป้องกันไม่ให้ออกซิเจนเข้าสู่ขวด

การปิดให้บริการอาจเป็นปัจจัยสำคัญในการตัดสินใจคุณภาพของไวน์ ไม้ก๊อกยังคงเป็นที่รู้จักมากที่สุด อย่างไรก็ตาม มีสารหลายชนิดที่สามารถใช้เป็นฝาปิดได้ คุณสมบัติในการปิดล้อมถูกกำหนดโดยโครงสร้างกับโครงสร้างและขนาดของอนุภาค ซึ่งอาจนำไปสู่อัตราการถ่ายเทออกซิเจนที่แตกต่างกัน

เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าสามารถเติม SO2 ลงในกระบวนการได้ตลอดเวลา เนื่องจากทำหน้าที่เป็นสารต่อต้านจุลินทรีย์ และยังช่วยลดการย่อยสลายของสารออกซิเดชั่นด้วยการปรับสารประกอบฟีนอลที่เกิดปฏิกิริยา เช่น โพลีฟีนอล [6464] สิ่งสำคัญสำหรับไวน์แดงก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน เนื่องจากองค์ประกอบของ PC ของพวกมันนั้นแปรผัน ซึ่งจะส่งผลต่อความสมดุลของระดับออกซิเดชั่นในไวน์ และอาจได้รับผลกระทบจากกระบวนการชราภาพ

ร้านค้า

นักดื่มไวน์ทั่วไปจำนวนมากไม่ต้องการพื้นที่เก็บไวน์อย่างจริงจัง ตู้กับข้าวหรือตู้เสื้อผ้าธรรมดาๆ ก็ใช้ได้ พื้นที่จัดเก็บที่ได้รับการจัดระเบียบอย่างเหมาะสมสามารถเปลี่ยนเกมให้กับผู้ผลิตไวน์หรือนักสะสมได้

สิ่งสำคัญอันดับแรกคือความเสถียรของอุณหภูมิ กระบวนการบ่มไวน์อาจได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ มันอาจจะหนาวหรือร้อนเกินไป อุณหภูมิที่ร้อนเกินไปอาจทำให้ไวน์มีอายุเร็วขึ้น และความเย็นเกินไปจะเป็นอุปสรรคต่อกระบวนการนี้โดยสิ้นเชิง

ปัจจัยที่สามที่สำคัญคือแสง หลอดฟลูออเรสเซนต์และแสงสว่างอื่นๆ อาจส่งผลต่อรสชาติของไวน์ผ่านปฏิกิริยาทางเคมี นอกจากนี้ ไวน์ไม่ควรถูกแสงแดดโดยตรง

วิธีการวางขวดจะส่งผลต่ออัตราการบ่มไวน์ ไวน์ที่มีจุกตั้งตรงมักจะอยู่ในสภาวะกดดันตลอดเวลา ซึ่งจะทำให้ไวน์มีอายุเร็วขึ้น เมื่อเก็บในแนวนอนไวน์จะมีความคงทนมากขึ้น นี่คือเหตุผลที่ดีที่สุดที่จะลงทุนในชั้นวางไวน์ที่เก็บขวดไวน์ในแนวนอน สิ่งนี้จะช่วยยืดอายุการใช้งานของไวน์ของคุณและป้องกันกระบวนการออกซิเดชั่นไม่ให้เกิดขึ้น อาจสร้างความแตกต่างอย่างมากต่อคุณภาพ รสชาติ และกลิ่นของไวน์เมื่อคุณเลือกสภาวะการเก็บรักษาที่เหมาะสม ที่จริงแล้ว หากไวน์ไม่ได้รับการจัดเก็บอย่างเหมาะสมในสภาวะที่เหมาะสม แม้แต่ไวน์บอร์กโดซ์ที่มีสติก็สามารถย่อยสลายได้ภายในหนึ่งปีปฏิทินหลังจากเปิด

การชิม

การชิมเป็นส่วนสุดท้ายของกระบวนการ ไวน์จะถูกประเมินด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้าของคุณ ไวน์ที่ทำมาอย่างดีมีรสชาติที่เข้มข้น สมดุล และสมดุล ทำได้โดยการมีหลายรสชาติที่สามารถระบุได้ง่าย มีความเป็นไปได้ที่จะเติมเกรปฟรุต ถั่ว หรือแม้แต่เกรปฟรุตในไวน์ขาว หรือกาแฟและช็อคโกแลตในที่มืด

เริ่มต้นด้วยการจิบเล็กๆ น้อยๆ โดยต้องแน่ใจว่าคุณได้รับออกซิเจนในปากอย่างเพียงพอ ซึ่งสามารถทำได้ง่ายๆ โดยการเป่าลมผ่านจมูก (เรียกว่า retronasal Olfaction)

จากนั้น สูดดมไวน์ สิ่งสำคัญคือต้องดมกลิ่นไวน์ ซึ่งจะช่วยให้คุณกำหนดลักษณะและสร้างได้

เพื่อให้เข้าใจไวน์ได้ดีขึ้น ให้ขยับไวน์เข้าไปในปากของคุณ ซึ่งสามารถช่วยกำหนดคุณภาพของเนื้อไวน์ตลอดจนคุณภาพขั้นสุดท้ายที่จะกล่าวถึงในขั้นตอนต่อไป

คุณจะต้องกำหนดรูปร่างของไวน์ อาจเป็นสีอ่อน (รสชาติคล้ายกับครีม) ขนาดกลาง (คล้ายกับครีม) หรือแม้แต่เต็มก็ได้ นอกจากนี้ คุณจะต้องเรียนรู้ด้วยว่าต้องใช้เวลานานเท่าใดจึงจะอ้วกอยู่ในปากได้ สิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้คือยิ่งรสชาติยังคงอยู่ในปากของคุณนานเท่าไร ไวน์ก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น ลองเทียบกับไวน์อื่นๆ ที่คุณเคยดื่มมาก่อน